Skrobia to rodzaj węglowodanów – cukier i błonnik to inne rodzaje. Skrobiowe węglowodany zwykle dostarczają 4kcal na gram.
Żywność skrobiowa, czasami nazywana „węglowodanami”, obejmuje chleb, makaron, ryż, płatki śniadaniowe, owies i inne ziarna.
Pokarmy skrobiowe, zwłaszcza pełnoziarniste, stanowią główną grupę żywnościową w poradnikach dietetycznych na całym świecie.
Dla naszego zdrowia najlepiej jest regularnie wybierać pełnoziarniste produkty skrobiowe (takie jak chleb razowy, makaron pełnoziarnisty, brązowy ryż) oraz jeść ziemniaki w łupinach, ponieważ są one kluczowym źródłem błonnika.
Pokarmy skrobiowe mają również istotny wpływ na spożycie niezbędnych składników odżywczych, takich jak witaminy z grupy B, folian, żelazo i wapń.
Kiedy jemy skrobię, organizm rozkłada ją na glukozę, która jest wykorzystywana do produkcji energii, zwłaszcza przez mózg, komórki nerwowe, czerwone krwinki i mięśnie.
Indeks glikemiczny (IG) określa jak szybko wzrasta poziom cukru we krwi po spożyciu skrobi i cukrów. Pokarmy o niskim IG, takie jak wiele owoców i warzyw, mleko, orzechy, nasiona roślin strączkowych i pełne ziarna zbóż, sprawiają, że poziom glukozy we krwi wzrasta wolniej i mogą być pomocne w leczeniu cukrzycy typu 2. Jednak nie wszystkie produkty o niskim IG są zdrowe (np. czekolada), dlatego ważne jest, aby stosować IG w kontekście zrównoważonej diety.
Niektórzy ludzie mogą się obawiać, że skrobia jest tucząca. Jedzenie zbyt dużej ilości jakiegokolwiek pokarmu może potencjalnie spowodować przyrost wagi, a gram na gram, węglowodany zawierają mniej kalorii niż tłuszcz. Ważne jest, aby wybierać pokarmy bogate w błonnik lub pełnoziarniste i nie dodawać zbyt wiele tłuszczów nasyconych, na przykład kremowych sosów do makaronów.
Diety odchudzające o niższej zawartości węglowodanów, które ograniczają pokarmy bogate w skrobię, są dość popularne i mogą działać dla niektórych osób, chociaż nie mamy dowodów na to, że są one lepsze dla utraty wagi niż inne diety. Bardzo rygorystyczne diety niskowęglowodanowe, takie jak dieta keto, mogą utrudniać spożywanie wystarczającej ilości błonnika, a te mogą nie być dobre dla zdrowia w dłuższej perspektywie.
